แกน — значение в тайском толковом словаре
-
น.
วัตถุแข็งที่อยู่ตรงกลางของสิ่งอื่นสำหรับยึดให้อยู่, วัตถุแข็งที่มีสิ่งอื่นหุ้ม.
-
ว.
แข็งเป็นไตอยู่ข้างใน (มักใช้แก่ผลไม้) เช่น ทุเรียนแกน มะม่วงแกน
-
ขัดสน, จำใจ, เช่น อยู่ไปแกน ๆ เต็มแกน.
น.
วัตถุแข็งที่อยู่ตรงกลางของสิ่งอื่นสำหรับยึดให้อยู่, วัตถุแข็งที่มีสิ่งอื่นหุ้ม.
ว.
แข็งเป็นไตอยู่ข้างใน (มักใช้แก่ผลไม้) เช่น ทุเรียนแกน มะม่วงแกน
ขัดสน, จำใจ, เช่น อยู่ไปแกน ๆ เต็มแกน.