กึก — значение в тайском толковом словаре

ว.

เสียงของแข็งกระทบกัน

ทันที เช่น หยุดกึก

กลอน

ดังก้อง เช่น กึกฟ้าหล้าหล่มธรณี (สมุทรโฆษ).